พวกเรานั้นได้ออกนอกสถานที่ซึ่งเป็นเรื่องที่ตื่นเต้น ตื่นตา และตื่นใจ(เข้าใจว่าจะได้ไปเที่ยวนั้นเอง)เมื่อไปถึงนั้นต่างก็พากันชิวมากๆๆๆๆๆๆ โดยส่วนตัวนั้นอยากจะไปตลาดน้ำท่าเดียว เพราะไม่เคยไป แต่ผิดคลาดเมื่อเราไปถึงจริงๆๆนั้นเวลาเราไม่ค่อยจะมี ถ้าอยากเดินตลาดน้ำก็ต้องอาสาไปหาข่าวถึงจะได้ออกไป เฮ้อ การที่เราคิดว่าการทำหนังสือพิมพ์เป็นเรื่องที่ง่ายนั้น "คิดผิด"เพราะการทำหนังสือพิมพ์(เล็ก)ที่อัมพวานั้นเป็นเพียงแค่ ออร์เดิฟเรียกน้ำย่อยก่อนทำหนังสือพิมพ์ใหญ่เท่านั้นเอง
ส่วนเรื่องเวลาที่อัมพวานั้นมีค่าทุกนาที...รีรอไม่ได้ อย่าชะล่าใจว่าแป็บเดียวก็เสร็จเพราะมันไม่ใช่เลย...เนื่องจากเที่ยงคืนของวันที่ 13 ธันวาคม เราจะต้องปิดต้นฉบับและรูปเล่มเสร็จสมบูรณ์ ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่เร้าใจ(55+)มากเลยก็ว่าได้ มีคอมเครื่องเดียวได้แต่ยืนลุ้น ทำอะไรก็ไม่ได้ได้แค่มองดูเฉยๆอย่างห่างๆ
แต่เมื่อหนังสือพิมพ์(เล็ก)ออกมาแล้วคะเเนนก็ออกตามมาด้วย เป็นที่รู้กัน... และในคืนนั้นกลุ่มของข้าพเจ้านั้นก็นับเลขกันจนถึงเช้า ไม่หลับไม่นอน ออกไปทานอาหารเช้าโดยไม่พักผ่อน และเตรียมตัวกลับบ้าน
.............ความทรงจำ................หนังสือพิมพ์(เล็ก)............อัมพวา..................JR@Utcc
นางสาวชุติมา งามอุรุเลิศ 4906100080
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น